BAHADIR TATLIÖZ-BULUTSUZLUK ÖZLEMİ-GÖKHAN TÜRKMEN-KUBAT-MEHMET ERDEM-Pİ-TEPKİ KINA ŞARKI SÖZLERİ
Anlatsam nefes yetmez
Söylersen de dert bitmez
Dünyada gördüklerim
Kalpte beş para etmez
Haykırsan da kalem yetmez
Çare lazım, dilek yetmez
Sen de susma bir şey söyle
Bu devran gitmez böyle
Bir ışık yak
Karanlıkta gözüksün
Gamzende güller oyalar
Ellerde kına boyalar
Annem ağlar duyana vay
Dünyada çaldıkları
Elbet ahrette yakar
Gün gelir hesap verene vay
Lütfen anne yapma
Gelinlik değil bu bana kefen
Senin yanın olmalıyken
Yerim mezarda beden
Omuzlarım çöktü yüküm ağır bedel
Top oynarken düğünüme geldim
Suçum ne ki neden
Babamın borcu için gelin gittim farka
Yaşım henüz onüç, onüç dönüm edermişim arsa tüeh
Konuşma hakkım var mı cesaretim varsa bugün
Gühanım neydi, yarın esaretim kalsa
Kitap kalem kokusunu almadı hiç burnum
Oyuncak değil gerçek bebeklerleydi oyunum
Çocuk gelin deyip alay ettiler sokakta
Hayat erken tokat vurdu
O yüzden eğik bu boynum
İçimde uçan kelebekler öldü zalimler
Mecbur eden beni buna vicdansız alimler
Baba elinle verdin beni farkın yok hainden
Her gün işkence gördüm mutlu musun bu halinden
Sormadın asla sormadın asla
Nasıl nefes alacağım bunca günahla
Yüzün kabusu oldu söz verdin oysa
Şiddetli geçimsizlik hani biz değişmiştik
Sokaklar karanlık soğuk, bakışlar yalanlar donuk
Kadınlar güvende değil, kabul et bu şehir sorun
Öğrendik dünyanın tepesindeydi erkek
Bir kız babası olacaksın er geç
Evde gördü şiddet, babam dedi vursun
Sevdi seni sonsuz, kocam dedi olsun
Sokakta görür taciz, namus deyip sussun
Şimdi düşün kızın dikilip bunları sorsun
Özgürlüğüne aşık olup hep kanatlarını kırdın, hayır!
Kur dedi empati, dedin hayır!
Son nefesinde gözleri kaldı
Sanma son nefesi sana kalsın
Hep fırtına yağmur
Güneş açmadı üstüne puslu hayatın
Hep seveni ezdi, ezeni sevdi insan
Hep korku kabus
Bir çocuk gözü yaşlı tanırken hayatı
Hep göreni ezdi susanı sevdi insan
Ağlatma dert
Söyletme dert
İçindeki çığlığa kulak ver
Sesin çıksın
Susma yeter
Ömür dediğin bir gün biter
Yazdıkların miras kalır
Beden göçer
Gamzende güller oyalar
Ellerde kına boyalar
Annem ağlar duyana vay
Dünyada çaldıkları
Elbet ahrette yakar
Gün gelir hesap verene vay
Devamını Oku »
Anlatsam nefes yetmez
Söylersen de dert bitmez
Dünyada gördüklerim
Kalpte beş para etmez
Haykırsan da kalem yetmez
Çare lazım, dilek yetmez
Sen de susma bir şey söyle
Bu devran gitmez böyle
Bir ışık yak
Karanlıkta gözüksün
Gamzende güller oyalar
Ellerde kına boyalar
Annem ağlar duyana vay
Dünyada çaldıkları
Elbet ahrette yakar
Gün gelir hesap verene vay
Lütfen anne yapma
Gelinlik değil bu bana kefen
Senin yanın olmalıyken
Yerim mezarda beden
Omuzlarım çöktü yüküm ağır bedel
Top oynarken düğünüme geldim
Suçum ne ki neden
Babamın borcu için gelin gittim farka
Yaşım henüz onüç, onüç dönüm edermişim arsa tüeh
Konuşma hakkım var mı cesaretim varsa bugün
Gühanım neydi, yarın esaretim kalsa
Kitap kalem kokusunu almadı hiç burnum
Oyuncak değil gerçek bebeklerleydi oyunum
Çocuk gelin deyip alay ettiler sokakta
Hayat erken tokat vurdu
O yüzden eğik bu boynum
İçimde uçan kelebekler öldü zalimler
Mecbur eden beni buna vicdansız alimler
Baba elinle verdin beni farkın yok hainden
Her gün işkence gördüm mutlu musun bu halinden
Sormadın asla sormadın asla
Nasıl nefes alacağım bunca günahla
Yüzün kabusu oldu söz verdin oysa
Şiddetli geçimsizlik hani biz değişmiştik
Sokaklar karanlık soğuk, bakışlar yalanlar donuk
Kadınlar güvende değil, kabul et bu şehir sorun
Öğrendik dünyanın tepesindeydi erkek
Bir kız babası olacaksın er geç
Evde gördü şiddet, babam dedi vursun
Sevdi seni sonsuz, kocam dedi olsun
Sokakta görür taciz, namus deyip sussun
Şimdi düşün kızın dikilip bunları sorsun
Özgürlüğüne aşık olup hep kanatlarını kırdın, hayır!
Kur dedi empati, dedin hayır!
Son nefesinde gözleri kaldı
Sanma son nefesi sana kalsın
Hep fırtına yağmur
Güneş açmadı üstüne puslu hayatın
Hep seveni ezdi, ezeni sevdi insan
Hep korku kabus
Bir çocuk gözü yaşlı tanırken hayatı
Hep göreni ezdi susanı sevdi insan
Ağlatma dert
Söyletme dert
İçindeki çığlığa kulak ver
Sesin çıksın
Susma yeter
Ömür dediğin bir gün biter
Yazdıkların miras kalır
Beden göçer
Gamzende güller oyalar
Ellerde kına boyalar
Annem ağlar duyana vay
Dünyada çaldıkları
Elbet ahrette yakar
Gün gelir hesap verene vay
