Aslında bu konuda içimi dökmek istiyorum. Yakın çevremizden vefat eden bir çok kişinin cenazesine gittim. Başlarda insanlar gerçekten ölen kişiye değer verdikleri için gittiklerini sanıyordum. Sonradan anladım ki. İnsanlar genel olarak toplum baskısından gidiyor. "Eğer gitmezsek konu komşu, eş dost ne der" " Aman bize laf gelmesin." "Arkamızdan konuşmasınlar." mantığı ile gidiyor.
Tabi durum bundan ibarette değil. çoğu kişi yakın çevresinden birilerini görürüm sohbet ederim düşüncesi ile ortama akıyor resmen. Daha ceset soğumadan espri yapanlar, kıskıs gülenler, Fenerbahçe - Galatasaray maçı ne olur diyenler kısacası imam El Fatiha demeyene kadar herkes bir alemlerde.
Cenaze de imamın defalarca sessiz olun demesine gerek olduğunu düşünün. Düğünlerde olduğu gibi büyük anfiler bağlayıp imamı son ses konuşturmak lazım bazı kişilerin sesini bastırmak için.
Tabi bir de çay kurabiye hatta belki yemek verirler umudu ile gelenlerde var. Eğer pide yada lahmacun yoksa surat yapar bunlar.
Güldür Güldüre bile bazı tipler konu olabilir. Ne kadar skeçlerde yaptıkları abartılı görünse de durum aslında aynen öyle.
Sahte abartalı göz yaşları işin cabası. Ayılıp bayılanların samimiyetsiz olduğunu düşünüyorum.
Neyse uzat mıyım çarpılırım şimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder